Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ <<ΠΑΤΕΡ ΗΜΩΝ>>(ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ) Τα πρόσωπα.Ενας(ορατος)πιστός(Π) Ο(αορατος)θεός(Θ).
Π:<<Πάτερ ημών,ο...>>
Θ. Οριστε !
Π: Μή με διακόπτεις οσο κάνω την προσευχή μου!
Θ: Μα εσύ Με κάλεσες!
Π: Σε κάλεσα; Δεν Σε κάλεσα καθόλου.Εγώ την προσευχή μου έκανα<<Πάτερ ημών,ο εν τοις ουρανοίς...>>
Θ:Νά παλι με φώναξες!
Π:Εγώ;
Θ:Ναι εσύ.Είπες:<<Πάτερ ημών,ο εν τοίς ουρανοίς>>.Νάμαι. Τί θέλεις;
Π:Μά σου ειπα δεν σκεφτόμουν,δεν ειχα σκοπό να Σε καλέσω.Εγώ την προσευχή μου ελεγα,το<<Πάτερ ημών>>. Την λέω κάθε μέρα,διότι με κάνει να αισθάνομαι ωραία, όπως ακριβώς αισθάνεται κάποιος που κατώρθωσε αυτά που έβαλε σκοπό να πραγματοποιήσει.
Θ:Εντάξει .Συνέχισε τώρα την προσευχή σου..
Π:<<Αγιασθήτω το ονομά Σου...>>
Θ:Για σταμάτα λίγο!Τί θέλεις να πείς;
Π:Ορίστε ; Πώς δηλαδή, <<τί θέλω να πώ>>;
Θ:Τί σημαίνει: <<Αγιασθήτω το ονομά Σου...>>
Π:Σημαίνει...Αυτό μου έλειπε! Απο που θέλεις να ξέρω εγώ τι σημαίνει;Είναι μέρος της προσευχής,φθάνει;(παύση) Πές μου ,αλήθεια τι σημαίνει;
Θ:Εννοεί :<<Νά ειναι το ονομα Του δεδοξασμένο,άγιο,θαυμαστό>>
Π: Ασφαλώς.Είναι λογικό αυτό που λές!Δέν μελέτησα ποτέ την έννοια αυτών των λέξεων.<<Γενηθήτω το θέλημα Σου, ώς εν ούρανω και επί της γής>>.
Θ:Είσαι σίγουρος πώς θέλεις να συμβαίνουν αυτα που λές;
Π:Βεβαίως.Γιατί όχι;
Θ:Τότε μήπως σκέφτηκες να κάνεις κι εσύ κάτι ώς πρός αυτά;
Π:Εγώ;Τίποτα. Τί μπορώ νακάνω εγώ;Θεωρώ απλός οτι καλό θα ήταν να ελέγχεις την κατάσταση κι εδώ κάτω, επάνω στην γή όπως την ελέγχεις εκεί ψηλά.
Θ:Μήπως ελέγχω εσένα με κανένα τρόπο;
Π:Μά , εγώ πηγαίνω στην εκκλησία κάθε Κυριακή...
Θ:Δεν σε ρώτησα κάθε πότε πηγαίνει στην Εκκλησία.Αναφέρομαι παραδείγματος χάρη,στην φύση σου...Εχεις πολύ ευέξαπτη φύση, να ξέρεις!Η φύση σου άποτελεί μεγάλο πρόβλημα!
Π:Γιατί τά βάζεις μαζί μου;Δεν είμαι χειρότερος απο εκείνους τους υποκριτές που έρχονται ανελλιπώς στην Εκκλησία και ...
Θ:Συγνώμη , μά μου φάνηκε πώς προσευχόσουν να γινει το θελημά Μου!Κι αν προκείται να γίνει αυτό, τότε πρέπει να αρχίσουμε μ'αυτούς που προσεύχονται σ'εμένα. π.χ.-μαζί σου...
Π:Καλά,εντάξει! εχεις δίκαιο.Εχω κι εγώ τα ελαττώματα μου,τις ακλόνητες,τις απόλυτες ιδέες μου-και θα μπορούσα να Σου απαριθμήσω μερικά...
Θ:Κι εγώ θα μπορούσα να το κάνω...
Π:Κύριε,αλήθεια ειναι πώς θέλω να τις εγκαταλείψω,να τις διώξω,να απελευθερωθώ απο το βάρος τους.
Θ:Αρχίζουμε να προοδέυουμε,λοιπόν!Θα συνεργαστούμε και θα δείς πόσες νίκες θα καταφέρνουμε μαζί! Είμαι περήφανος για σένα !
Π:Ωραία! Τώρα ομως θέλω να τελείωσω την προσευχή μου!Εάν μου μιλάς, η προσευχή μου διαρκεί πολύ περισσότερο από το συνηθισμένο.<<Τον άρτον ήμών τόν επιούσιον,δός ημίν σήμερον>>...
Θ: Θαπρέπε να κόψεις λίγο από το ψωμί,παραπάχυνες τον τελευταίο καιρό.
Π: Γιά περίμενε λιγό!Δέν καταλαβαίνω, τί θέλεις πραγματικά από μένα;Βλέπεις οτι κάνω το χριστιάνικο μου χρέος και λέω τις προσευχές μου κι Εσύ,απρόσκλητος,με διακόπτεις συνέχεια για να μου υπενθύμιζεις όλα τα μειονεκτήματα μου!
Θ: Το να προσεύχεσαι είναι <<επικίνδυνη>> δουλεία, δεν το'ξερες; Μπορεί να σε μεταμορφώσει ολοκληρωτικά. Αυτό προσπαθώ να σου εξηγήσω. Με κάλεσες και ήρθα.Τώρα ειναι αργά πλέον για να σταματήσεις,Συνέχισε την προσευχή σου!Με ενδιαφέρει πολύ πώς θα ην συνεχίσεις.(παύση) Ε!,ΤΊ κάνεις;Πές την συνέχεια!
Π:Φοβάμαι...
Θ:Τί φοβάσαι;
Π;Ξέρω'γω τί θα μου πείς μετά;
Θ:Συνέχισε την προσευχή σου!
Π:<<Και άφες ήμιν τα οφειλήματα ήμων,ώς και ήμεις αφίεμεν τοις οφειλέτες ήμων>>
Θ:Με τον ταδε ομώς, τί σκοπέυεις να κάνεις;
Π;Βλέπεις;Ηξέρα εγώ οτι θα'φερνες την κουβέντα σ'αυτόν!Μά,Κύριε,τί νά κάνω εγώ,αφού αυτός είπε τόσα ψέματα για μένα καί-το άλλο-ότι μ'εξαπάτησε μ'ενα τόσο μεγάλο ποσό...;Σου ορκίζομαι,Κύριε,θα του δείξω εγώ! Δέν θα ησυχάσω μέχρι να τον πληρώσω για όλα με το ίδιο νόμισμα!
Θ: Και με την προσευχή τί θά γίνει; Τί έλεγες προ λίγου προσευχόμενος;
Π;Εκείνα,Κύριε,δέν θα τα έλεγα από την καρδιά ,αλλα ετσι μήχανικά.
Θ:Καλά που το αναγνωρίζεις. Αισθανέσαι όμως καλά κουβαλώντας μέσα σου τόσο μεγάλο πόθο για εκδίκηση;
Π;Οχι.Αλλα θα αισθανθώ καλυτερα όταν θα τον εκδικηθώ!Εχω κάποια φοβερά σχέδια σχετικά με τον ανεπρόκοπο τον τάδε!
Θ:Δέν θα αισθανθείς καθόλου όπως σκέφτεσαι τώρα.Αλλα θα αισθανθείς πολύ χειρότερα,διότι η εκδικηση εχει πολύ πικρή γεύση.Σκέψου καλά πόσο δυστυχής εισαι ακομη και τώρα που τρέφεις αυτά τα σχέδια εναντίον του. Εγώ όμως θα σε βοηθήσω να αλλάξεις ολοκληρώτικα.
Π;Θαυμάσια!Και τί σκοπέυεις,τί θα σκαρώσεις;
Θ:Απλά.Συγχώρεσε εσύ τον τάδε,και κατόπιν θα συγχωρέσω κι εγώ εσένα. Τότε,το βάρος της αμαρτίας δέν θα επιβαρύνει εσένα αλλα εκείνον.Θα χάσεις βέβαια αυτά τα λεφτά,αλλα εάν τον συγχωρέσεις,θα κερδίσειςτην ησυχία της ψυχής σου.
Π;Δύσκολα,πολύ δύσκολα ειναι αυτα που μου ζητάς, Κύριε,αλλα διαισθάνομαι πώς αξίζει να προσπαθήσω ν'ακολουθήσω τον λόγο Σου. Ευχαριστώ που με βοήθησες να λύσω αυτό το ζήτημα.<<Και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν,αλλα ρύσαι ημάς απο του πονήρου.Αμήν.>>
mathew pole
<<newsweek>>(12-8-1995)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου